Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 臣 [4] => 闻 [5] => 物 [6] => 有 [7] => 同 [8] => 类 [9] => 而 [10] => 殊 [11] => 能 [12] => 者 [13] => , [14] => 故 [15] => 力 [16] => 称 [17] => 乌 [18] => 获 [19] => , [20] => 捷 [21] => 言 [22] => 庆 [23] => 忌 [24] => , [25] => 勇 [26] => 期 [27] => 贲 [28] => 、 [29] => 育 [30] => 。 [31] => 臣 [32] => 之 [33] => 愚 [34] => , [35] => 窃 [36] => 以 [37] => 为 [38] => 人 [39] => 诚 [40] => 有 [41] => 之 [42] => , [43] => 兽 [44] => 亦 [45] => 宜 [46] => 然 [47] => 。 [48] => 今 [49] => 陛 [50] => 下 [51] => 好 [52] => 陵 [53] => 阻 [54] => 险 [55] => , [56] => 射 [57] => 猛 [58] => 兽 [59] => , [60] => 卒 [61] => 然 [62] => 遇 [63] => 逸 [64] => 材 [65] => 之 [66] => 兽 [67] => , [68] => 骇 [69] => 不 [70] => 存 [71] => 之 [72] => 地 [73] => , [74] => 犯 [75] => 属 [76] => 车 [77] => 之 [78] => 清 [79] => 尘 [80] => , [81] => 舆 [82] => 不 [83] => 及 [84] => 还 [85] => 辕 [86] => , [87] => 人 [88] => 不 [89] => 暇 [90] => 施 [91] => 巧 [92] => , [93] => 虽 [94] => 有 [95] => 乌 [96] => 获 [97] => 、 [98] => 逢 [99] => 蒙 [100] => 之 [101] => 技 [102] => 不 [103] => 能 [104] => 用 [105] => , [106] => 枯 [107] => 木 [108] => 朽 [109] => 枝 [110] => 尽 [111] => 为 [112] => 难 [113] => 矣 [114] => 。 [115] => 是 [116] => 胡 [117] => 越 [118] => 起 [119] => 于 [120] => 毂 [121] => 下 [122] => , [123] => 而 [124] => 羌 [125] => 夷 [126] => 接 [127] => 轸 [128] => 也 [129] => , [130] => 岂 [131] => 不 [132] => 殆 [133] => 哉 [134] => ! [135] => 虽 [136] => 万 [137] => 全 [138] => 而 [139] => 无 [140] => 患 [141] => , [142] => 然 [143] => 本 [144] => 非 [145] => 天 [146] => 子 [147] => 之 [148] => 所 [149] => 宜 [150] => 近 [151] => 也 [152] => 。 [153] => < [154] => / [155] => p [156] => > [157] => < [158] => p [159] => > [160] => 且 [161] => 夫 [162] => 清 [163] => 道 [164] => 而 [165] => 后 [166] => 行 [167] => , [168] => 中 [169] => 路 [170] => 而 [171] => 驰 [172] => , [173] => 犹 [174] => 时 [175] => 有 [176] => 衔 [177] => 橛 [178] => 之 [179] => 变 [180] => 。 [181] => 况 [182] => 乎 [183] => 涉 [184] => 丰 [185] => 草 [186] => , [187] => 骋 [188] => 丘 [189] => 虚 [190] => , [191] => 前 [192] => 有 [193] => 利 [194] => 兽 [195] => 之 [196] => 乐 [197] => , [198] => 而 [199] => 内 [200] => 无 [201] => 存 [202] => 变 [203] => 之 [204] => 意 [205] => , [206] => 其 [207] => 为 [208] => 害 [209] => 也 [210] => 不 [211] => 难 [212] => 矣 [213] => 。 [214] => 夫 [215] => 轻 [216] => 万 [217] => 乘 [218] => 之 [219] => 重 [220] => 不 [221] => 以 [222] => 为 [223] => 安 [224] => , [225] => 乐 [226] => 出 [227] => 万 [228] => 有 [229] => 一 [230] => 危 [231] => 之 [232] => 途 [233] => 以 [234] => 为 [235] => 娱 [236] => , [237] => 臣 [238] => 窃 [239] => 为 [240] => 陛 [241] => 下 [242] => 不 [243] => 取 [244] => 。 [245] => < [246] => / [247] => p [248] => > [249] => < [250] => p [251] => > [252] => 盖 [253] => 明 [254] => 者 [255] => 远 [256] => 见 [257] => 于 [258] => 未 [259] => 萌 [260] => , [261] => 而 [262] => 知 [263] => 者 [264] => 避 [265] => 危 [266] => 于 [267] => 无 [268] => 形 [269] => , [270] => 祸 [271] => 固 [272] => 多 [273] => 藏 [274] => 于 [275] => 隐 [276] => 微 [277] => 而 [278] => 发 [279] => 于 [280] => 人 [281] => 之 [282] => 所 [283] => 忽 [284] => 者 [285] => 也 [286] => 。 [287] => 故 [288] => 鄙 [289] => 谚 [290] => 曰 [291] => : [292] => “ [293] => 家 [294] => 累 [295] => 千 [296] => 金 [297] => , [298] => 坐 [299] => 不 [300] => 垂 [301] => 堂 [302] => 。 [303] => ” [304] => 此 [305] => 言 [306] => 虽 [307] => 小 [308] => , [309] => 可 [310] => 以 [311] => 喻 [312] => 大 [313] => 。 [314] => 臣 [315] => 愿 [316] => 陛 [317] => 下 [318] => 留 [319] => 意 [320] => 幸 [321] => 察 [322] => 。 [323] => < [324] => / [325] => p [326] => > ) Array ( [0] => 上 [1] => 书 [2] => 谏 [3] => 猎 )
两汉·司马相如的简介
司马相如(约公元前179年—前118年),字长卿,汉族,巴郡安汉县(今四川省南充市蓬安县)人,一说蜀郡(今四川成都)人。西汉大辞赋家。司马相如是中国文化史文学史上杰出的代表,是西汉盛世汉武帝时期伟大的文学家、杰出的政治家。景帝时为武骑常侍,因病免。工辞赋,其代表作品为《子虚赋》。作品词藻富丽,结构宏大,使他成为汉赋的代表作家,后人称之为赋圣和“辞宗”。他与卓文君的爱情故事也广为流传。鲁迅的《汉文学史纲要》中还把二人放在一个专节里加以评述,指出:“武帝时文人,赋莫若司马相如,文莫若司马迁。”
...〔► 司马相如的诗(12篇)〕