Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 有 [4] => 五 [5] => 斗 [6] => 先 [7] => 生 [8] => 者 [9] => , [10] => 以 [11] => 酒 [12] => 德 [13] => 游 [14] => 于 [15] => 人 [16] => 间 [17] => 。 [18] => 有 [19] => 以 [20] => 酒 [21] => 请 [22] => 者 [23] => , [24] => 无 [25] => 贵 [26] => 贱 [27] => 皆 [28] => 往 [29] => , [30] => 往 [31] => 必 [32] => 醉 [33] => , [34] => 醉 [35] => 则 [36] => 不 [37] => 择 [38] => 地 [39] => 斯 [40] => 寝 [41] => 矣 [42] => , [43] => 醒 [44] => 则 [45] => 复 [46] => 起 [47] => 饮 [48] => 也 [49] => 。 [50] => 常 [51] => 一 [52] => 饮 [53] => 五 [54] => 斗 [55] => , [56] => 因 [57] => 以 [58] => 为 [59] => 号 [60] => 焉 [61] => 。 [62] => 先 [63] => 生 [64] => 绝 [65] => 思 [66] => 虑 [67] => , [68] => 寡 [69] => 言 [70] => 语 [71] => , [72] => 不 [73] => 知 [74] => 天 [75] => 下 [76] => 之 [77] => 有 [78] => 仁 [79] => 义 [80] => 厚 [81] => 薄 [82] => 也 [83] => 。 [84] => 忽 [85] => 焉 [86] => 而 [87] => 去 [88] => , [89] => 倏 [90] => 然 [91] => 而 [92] => 来 [93] => , [94] => 其 [95] => 动 [96] => 也 [97] => 天 [98] => , [99] => 其 [100] => 静 [101] => 也 [102] => 地 [103] => , [104] => 故 [105] => 万 [106] => 物 [107] => 不 [108] => 能 [109] => 萦 [110] => 心 [111] => 焉 [112] => 。 [113] => 尝 [114] => 言 [115] => 曰 [116] => : [117] => “ [118] => 天 [119] => 下 [120] => 大 [121] => 抵 [122] => 可 [123] => 见 [124] => 矣 [125] => 。 [126] => 生 [127] => 何 [128] => 足 [129] => 养 [130] => , [131] => 而 [132] => 嵇 [133] => 康 [134] => 著 [135] => 论 [136] => ; [137] => 途 [138] => 何 [139] => 为 [140] => 穷 [141] => , [142] => 而 [143] => 阮 [144] => 籍 [145] => 恸 [146] => 哭 [147] => 。 [148] => 故 [149] => 昏 [150] => 昏 [151] => 默 [152] => 默 [153] => , [154] => 圣 [155] => 人 [156] => 之 [157] => 所 [158] => 居 [159] => 也 [160] => 。 [161] => ” [162] => 遂 [163] => 行 [164] => 其 [165] => 志 [166] => , [167] => 不 [168] => 知 [169] => 所 [170] => 如 [171] => 。 [172] => < [173] => / [174] => p [175] => > ) Array ( [0] => 五 [1] => 斗 [2] => 先 [3] => 生 [4] => 传 )
唐代·王绩的简介
王绩(约590~644),字无功,号东皋子,绛州龙门(今山西河津)人。隋末举孝廉,除秘书正字。不乐在朝,辞疾,复授扬州六合丞。时天下大乱,弃官还故乡。唐武德中,诏以前朝官待诏门下省。贞观初,以疾罢归河渚间,躬耕东皋,自号“东皋子”。性简傲,嗜酒,能饮五斗,自作《五斗先生传》 ,撰 《酒经》 、《酒谱》 。其诗近而不浅,质而不俗,真率疏放,有旷怀高致,直追魏晋高风。律体滥觞于六朝,而成型于隋唐之际,无功实为先声。
...〔► 王绩的诗(14篇)〕