Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 怅 [4] => 望 [5] => 日 [6] => 千 [7] => 里 [8] => , [9] => 如 [10] => 何 [11] => 今 [12] => 二 [13] => 毛 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 犹 [23] => 思 [24] => 阳 [25] => 谷 [26] => 去 [27] => , [28] => 莫 [29] => 厌 [30] => 陇 [31] => 山 [32] => 高 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 倚 [42] => 马 [43] => 见 [44] => 雄 [45] => 笔 [46] => , [47] => 随 [48] => 身 [49] => 唯 [50] => 宝 [51] => 刀 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 料 [61] => 君 [62] => 终 [63] => 自 [64] => 致 [65] => , [66] => 勋 [67] => 业 [68] => 在 [69] => 临 [70] => 洮 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 送 [1] => 蹇 [2] => 秀 [3] => 才 [4] => 赴 [5] => 临 [6] => 洮 )
唐代·高适的简介
高适是我国唐代著名的边塞诗人,世称“高常侍”。 作品收录于《高常侍集》。高适与岑参并称“高岑”,其诗作笔力雄健,气势奔放,洋溢着盛唐时期所特有的奋发进取、蓬勃向上的时代精神。
...〔► 高适的诗(20篇)〕