Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 萧 [4] => 滩 [5] => 韵 [6] => 环 [7] => 佩 [8] => , [9] => 玉 [10] => 笥 [11] => 灿 [12] => 玲 [13] => 珑 [14] => 。 [15] => 仙 [16] => 源 [17] => 积 [18] => 庆 [19] => , [20] => 当 [21] => 日 [22] => 占 [23] => 梦 [24] => 兆 [25] => 维 [26] => 熊 [27] => 。 [28] => < [29] => / [30] => p [31] => > [32] => < [33] => p [34] => > [35] => 学 [36] => 业 [37] => 肯 [38] => 先 [39] => 歆 [40] => 向 [41] => , [42] => 文 [43] => 焰 [44] => 已 [45] => 高 [46] => 白 [47] => 贺 [48] => , [49] => 飞 [50] => 步 [51] => 更 [52] => 蟾 [53] => 宫 [54] => 。 [55] => 秀 [56] => 色 [57] => 溢 [58] => 眉 [59] => 宇 [60] => , [61] => 雄 [62] => 辩 [63] => 倒 [64] => 心 [65] => 胸 [66] => 。 [67] => < [68] => / [69] => p [70] => > [71] => < [72] => p [73] => > [74] => 作 [75] => 儿 [76] => 戏 [77] => , [78] => 为 [79] => 亲 [80] => 寿 [81] => , [82] => 捧 [83] => 霞 [84] => 钟 [85] => 。 [86] => 彩 [87] => 衣 [88] => 摇 [89] => 曳 [90] => , [91] => 光 [92] => 映 [93] => 怀 [94] => 橘 [95] => 堕 [96] => 双 [97] => 红 [98] => 。 [99] => < [100] => / [101] => p [102] => > [103] => < [104] => p [105] => > [106] => 正 [107] => 好 [108] => 平 [109] => 分 [110] => 风 [111] => 月 [112] => , [113] => 且 [114] => 伴 [115] => 能 [116] => 言 [117] => 桃 [118] => 李 [119] => , [120] => 鲸 [121] => 吸 [122] => 海 [123] => 涛 [124] => 洪 [125] => 。 [126] => 行 [127] => 赴 [128] => 紫 [129] => 泥 [130] => 诏 [131] => , [132] => 归 [133] => 拜 [134] => 黑 [135] => 头 [136] => 公 [137] => 。 [138] => < [139] => / [140] => p [141] => > ) Array ( [0] => 水 [1] => 调 [2] => 歌 [3] => 头 [4] => [5] => 其 [6] => 二 [7] => [8] => 赵 [9] => 倅 [10] => 生 [11] => 辰 )
宋代·石孝友的简介
石孝友,南宋词人,字次仲,江西南昌人。生卒年不详。宋孝宗乾道二年(1166)进士。填词常用俚俗之语,状写男女情爱。仕途不顺,不羡富贵,隐居于丘壑之间。 石孝友著有《金谷遗音》,《直斋书录解题》著录一卷,明《唐宋名贤百家词》本作《金谷词》,不分卷。有明汲古阁《宋六十名家词》本、《四部备要》排印本。《全宋词》据毛□校汲古阁本收录。
...〔► 石孝友的诗(179篇)〕