Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 清 [4] => 霜 [5] => 洗 [6] => 空 [7] => 阔 [8] => , [9] => 黍 [10] => 管 [11] => 吹 [12] => 秋 [13] => 灰 [14] => 。 [15] => 七 [16] => 蓂 [17] => 余 [18] => 翠 [19] => , [20] => 半 [21] => 月 [22] => 流 [23] => 素 [24] => 影 [25] => 徘 [26] => 徊 [27] => 。 [28] => 天 [29] => 遣 [30] => 蟠 [31] => 根 [32] => 仙 [33] => 李 [34] => , [35] => 世 [36] => 折 [37] => 一 [38] => 枝 [39] => 丹 [40] => 桂 [41] => , [42] => 积 [43] => 庆 [44] => 到 [45] => 云 [46] => 来 [47] => 。 [48] => 风 [49] => 骨 [50] => 峭 [51] => 冰 [52] => 玉 [53] => , [54] => 谈 [55] => 辩 [56] => 屑 [57] => 琼 [58] => 瑰 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > [64] => < [65] => p [66] => > [67] => 黄 [68] => 阁 [69] => 老 [70] => , [71] => 金 [72] => 闺 [73] => 彦 [74] => , [75] => 谪 [76] => 仙 [77] => 才 [78] => 。 [79] => 小 [80] => 分 [81] => 铜 [82] => 竹 [83] => , [84] => 遍 [85] => 洒 [86] => 雨 [87] => 露 [88] => 楚 [89] => 江 [90] => 隈 [91] => 。 [92] => 好 [93] => 把 [94] => 萧 [95] => 滩 [96] => 玉 [97] => 笥 [98] => , [99] => 变 [100] => 作 [101] => 嘉 [102] => 肴 [103] => 芳 [104] => 酒 [105] => , [106] => 为 [107] => 寿 [108] => 莫 [109] => 停 [110] => 杯 [111] => 。 [112] => 飞 [113] => 诏 [114] => 下 [115] => 霄 [116] => 汉 [117] => , [118] => 调 [119] => 鼎 [120] => 待 [121] => 盐 [122] => 梅 [123] => 。 [124] => < [125] => / [126] => p [127] => > ) Array ( [0] => 水 [1] => 调 [2] => 歌 [3] => 头 [4] => ( [5] => 上 [6] => 清 [7] => 江 [8] => 李 [9] => 中 [10] => 生 [11] => 辰 [12] => ) )
宋代·石孝友的简介
石孝友,南宋词人,字次仲,江西南昌人。生卒年不详。宋孝宗乾道二年(1166)进士。填词常用俚俗之语,状写男女情爱。仕途不顺,不羡富贵,隐居于丘壑之间。 石孝友著有《金谷遗音》,《直斋书录解题》著录一卷,明《唐宋名贤百家词》本作《金谷词》,不分卷。有明汲古阁《宋六十名家词》本、《四部备要》排印本。《全宋词》据毛□校汲古阁本收录。
...〔► 石孝友的诗(179篇)〕