Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 花 [4] => 前 [5] => 月 [6] => 下 [7] => , [8] => 好 [9] => 景 [10] => 良 [11] => 辰 [12] => , [13] => 厮 [14] => 守 [15] => 日 [16] => 许 [17] => 多 [18] => 时 [19] => 。 [20] => 正 [21] => 美 [22] => 之 [23] => 间 [24] => , [25] => 何 [26] => 事 [27] => 便 [28] => 有 [29] => 轻 [30] => 离 [31] => 。 [32] => 无 [33] => 端 [34] => 珠 [35] => 泪 [36] => 暗 [37] => 簌 [38] => , [39] => 染 [40] => 征 [41] => 衫 [42] => 、 [43] => 点 [44] => 点 [45] => 红 [46] => 滋 [47] => 。 [48] => 最 [49] => 苦 [50] => 是 [51] => 、 [52] => □ [53] => 殷 [54] => 勤 [55] => 密 [56] => 约 [57] => , [58] => 做 [59] => 造 [60] => 相 [61] => 思 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > [67] => < [68] => p [69] => > [70] => 咿 [71] => 哑 [72] => 橹 [73] => 声 [74] => 离 [75] => 岸 [76] => , [77] => 魂 [78] => 断 [79] => 处 [80] => , [81] => 高 [82] => 城 [83] => 隐 [84] => 隐 [85] => 天 [86] => 涯 [87] => 。 [88] => 万 [89] => 水 [90] => 千 [91] => 山 [92] => , [93] => 一 [94] => 去 [95] => 定 [96] => 失 [97] => 花 [98] => 期 [99] => 。 [100] => 东 [101] => 君 [102] => 斗 [103] => 来 [104] => 无 [105] => 赖 [106] => , [107] => 散 [108] => 春 [109] => 红 [110] => 、 [111] => 点 [112] => 破 [113] => 梅 [114] => 枝 [115] => 。 [116] => 病 [117] => 成 [118] => 也 [119] => , [120] => 到 [121] => 而 [122] => 今 [123] => 、 [124] => 著 [125] => 个 [126] => 甚 [127] => 医 [128] => 。 [129] => < [130] => / [131] => p [132] => > ) Array ( [0] => 胜 [1] => 胜 [2] => 慢 )
宋代·石孝友的简介
石孝友,南宋词人,字次仲,江西南昌人。生卒年不详。宋孝宗乾道二年(1166)进士。填词常用俚俗之语,状写男女情爱。仕途不顺,不羡富贵,隐居于丘壑之间。 石孝友著有《金谷遗音》,《直斋书录解题》著录一卷,明《唐宋名贤百家词》本作《金谷词》,不分卷。有明汲古阁《宋六十名家词》本、《四部备要》排印本。《全宋词》据毛□校汲古阁本收录。
...〔► 石孝友的诗(179篇)〕