Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 帘 [4] => 卷 [5] => 南 [6] => 薰 [7] => , [8] => 微 [9] => 雨 [10] => 过 [11] => 、 [12] => 天 [13] => 容 [14] => 似 [15] => 沐 [16] => 。 [17] => 开 [18] => 绮 [19] => 燕 [20] => , [21] => 红 [22] => 蕖 [23] => 别 [24] => 馆 [25] => , [26] => 绿 [27] => 槐 [28] => 高 [29] => 屋 [30] => 。 [31] => 灵 [32] => 寿 [33] => 杖 [34] => 横 [35] => 龙 [36] => 脊 [37] => 瘦 [38] => , [39] => 长 [40] => 年 [41] => 酒 [42] => 酿 [43] => 鹅 [44] => 儿 [45] => 熟 [46] => 。 [47] => 唤 [48] => 飞 [49] => 琼 [50] => 、 [51] => 亲 [52] => 捧 [53] => 紫 [54] => 霞 [55] => 杯 [56] => , [57] => 歌 [58] => 新 [59] => 曲 [60] => 。 [61] => < [62] => / [63] => p [64] => > [65] => < [66] => p [67] => > [68] => 双 [69] => 凤 [70] => 好 [71] => , [72] => 温 [73] => 和 [74] => 玉 [75] => 。 [76] => 谈 [77] => 俭 [78] => 幕 [79] => , [80] => 嬉 [81] => 莱 [82] => 眼 [83] => 。 [84] => 且 [85] => 功 [86] => 成 [87] => 身 [88] => 退 [89] => , [90] => 注 [91] => 名 [92] => 仙 [93] => 箓 [94] => 。 [95] => 莲 [96] => 社 [97] => 焚 [98] => 香 [99] => 冰 [100] => 琢 [101] => 句 [102] => , [103] => 兰 [104] => 亭 [105] => 泚 [106] => 笔 [107] => 云 [108] => 翻 [109] => 墨 [110] => 。 [111] => 愿 [112] => 朱 [113] => 颜 [114] => 、 [115] => 长 [116] => 伴 [117] => 赤 [118] => 松 [119] => 游 [120] => , [121] => 骑 [122] => 黄 [123] => 鹄 [124] => 。 [125] => < [126] => / [127] => p [128] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 江 [2] => 红 )
宋代·石孝友的简介
石孝友,南宋词人,字次仲,江西南昌人。生卒年不详。宋孝宗乾道二年(1166)进士。填词常用俚俗之语,状写男女情爱。仕途不顺,不羡富贵,隐居于丘壑之间。 石孝友著有《金谷遗音》,《直斋书录解题》著录一卷,明《唐宋名贤百家词》本作《金谷词》,不分卷。有明汲古阁《宋六十名家词》本、《四部备要》排印本。《全宋词》据毛□校汲古阁本收录。
...〔► 石孝友的诗(179篇)〕