Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 半 [4] => 千 [5] => 宝 [6] => 运 [7] => , [8] => 瑞 [9] => 清 [10] => 朝 [11] => 、 [12] => 诞 [13] => 育 [14] => 人 [15] => 间 [16] => 英 [17] => 物 [18] => 。 [19] => 暖 [20] => 律 [21] => 吹 [22] => 灰 [23] => 春 [24] => 到 [25] => 也 [26] => , [27] => 迟 [28] => 日 [29] => 光 [30] => 腾 [31] => 东 [32] => 壁 [33] => 。 [34] => 婺 [35] => 女 [36] => 双 [37] => 溪 [38] => , [39] => 沈 [40] => 郎 [41] => 八 [42] => 咏 [43] => , [44] => 辉 [45] => 映 [46] => 皆 [47] => 冰 [48] => 雪 [49] => 。 [50] => 储 [51] => 精 [52] => 毓 [53] => 秀 [54] => , [55] => 几 [56] => 年 [57] => 一 [58] => 个 [59] => 人 [60] => 杰 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > [66] => < [67] => p [68] => > [69] => 须 [70] => 信 [71] => 和 [72] => 气 [73] => 随 [74] => 人 [75] => , [76] => 粉 [77] => 梅 [78] => 欺 [79] => 黛 [80] => 柳 [81] => , [82] => 娇 [83] => 春 [84] => 争 [85] => 发 [86] => 。 [87] => 翠 [88] => 幕 [89] => 重 [90] => 重 [91] => 称 [92] => 寿 [93] => 处 [94] => , [95] => 莲 [96] => 炬 [97] => 蕙 [98] => 烟 [99] => 明 [100] => 灭 [101] => 。 [102] => 鼎 [103] => 席 [104] => 犹 [105] => 虚 [106] => , [107] => 九 [108] => 重 [109] => 频 [110] => 念 [111] => 此 [112] => , [113] => 衮 [114] => 衣 [115] => 华 [116] => 发 [117] => 。 [118] => 明 [119] => 年 [120] => 今 [121] => 夜 [122] => , [123] => 凤 [124] => 池 [125] => 应 [126] => 醉 [127] => 花 [128] => 月 [129] => 。 [130] => < [131] => / [132] => p [133] => > ) Array ( [0] => 念 [1] => 奴 [2] => 娇 [3] => ( [4] => 上 [5] => 洪 [6] => 帅 [7] => 王 [8] => 予 [9] => 道 [10] => 生 [11] => 辰 [12] => 正 [13] => 月 [14] => 十 [15] => 六 [16] => 日 [17] => , [18] => 用 [19] => 东 [20] => 坡 [21] => 韵 [22] => ) )
宋代·石孝友的简介
石孝友,南宋词人,字次仲,江西南昌人。生卒年不详。宋孝宗乾道二年(1166)进士。填词常用俚俗之语,状写男女情爱。仕途不顺,不羡富贵,隐居于丘壑之间。 石孝友著有《金谷遗音》,《直斋书录解题》著录一卷,明《唐宋名贤百家词》本作《金谷词》,不分卷。有明汲古阁《宋六十名家词》本、《四部备要》排印本。《全宋词》据毛□校汲古阁本收录。
...〔► 石孝友的诗(179篇)〕