Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 匆 [4] => 匆 [5] => 相 [6] => 见 [7] => , [8] => 懊 [9] => 恼 [10] => 恩 [11] => 情 [12] => 太 [13] => 薄 [14] => 。 [15] => 霎 [16] => 时 [17] => 云 [18] => 雨 [19] => 人 [20] => 抛 [21] => 却 [22] => 。 [23] => 教 [24] => 我 [25] => 行 [26] => 思 [27] => 坐 [28] => 想 [29] => , [30] => 肌 [31] => 肤 [32] => 如 [33] => 削 [34] => 。 [35] => 恨 [36] => 只 [37] => 恨 [38] => 、 [39] => 相 [40] => 违 [41] => 旧 [42] => 约 [43] => 。 [44] => < [45] => / [46] => p [47] => > [48] => < [49] => p [50] => > [51] => 相 [52] => 思 [53] => 成 [54] => 病 [55] => , [56] => 那 [57] => 更 [58] => 潇 [59] => 潇 [60] => 雨 [61] => 落 [62] => 。 [63] => 断 [64] => 肠 [65] => 人 [66] => 在 [67] => 阑 [68] => 干 [69] => 角 [70] => 。 [71] => 山 [72] => 远 [73] => 水 [74] => 远 [75] => 人 [76] => 远 [77] => , [78] => 音 [79] => 信 [80] => 难 [81] => 托 [82] => 。 [83] => 这 [84] => 滋 [85] => 味 [86] => 、 [87] => 黄 [88] => 昏 [89] => 又 [90] => 恶 [91] => 。 [92] => < [93] => / [94] => p [95] => > ) Array ( [0] => 凤 [1] => 凰 [2] => 阁 ) 凤凰阁-柳永宋代-橙子学习网
首页 > 诗文 > 凤凰阁 > 拼音版

《凤凰阁》拼音版

宋代柳永

fenghuangge

congcongxiangjianaonaoenqingtaibaoshashiyunyurenpaoquejiaowoxingsizuoxiangjifuruxiaohenzhihenxiangweijiuyuexiangsichengbingnagengxiaoxiaoyuluoduanchangrenzailanganjiaoshanyuanshuiyuanrenyuanyinxinnantuozheziweihuanghunyoue

柳永简介

宋代·柳永的简介

柳永

柳永,(约987年—约1053年)北宋著名词人,婉约派代表人物。汉族,崇安(今福建武夷山)人,原名三变,字景庄,后改名永,字耆卿,排行第七,又称柳七。宋仁宗朝进士,官至屯田员外郎,故世称柳屯田。他自称“奉旨填词柳三变”,以毕生精力作词,并以“白衣卿相”自诩。其词多描绘城市风光和歌妓生活,尤长于抒写羁旅行役之情,创作慢词独多。铺叙刻画,情景交融,语言通俗,音律谐婉,在当时流传极其广泛,人称“凡有井水饮处,皆能歌柳词”,婉约派最具代表性的人物之一,对宋词的发展有重大影响,代表作 《雨霖铃》《八声甘州》。

...〔► 柳永的诗(182篇)