Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 梅 [4] => 实 [5] => 迎 [6] => 时 [7] => 雨 [8] => , [9] => 苍 [10] => 茫 [11] => 值 [12] => 晚 [13] => 春 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 愁 [23] => 深 [24] => 楚 [25] => 猿 [26] => 夜 [27] => , [28] => 梦 [29] => 断 [30] => 越 [31] => 鸡 [32] => 晨 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 海 [42] => 雾 [43] => 连 [44] => 南 [45] => 极 [46] => , [47] => 江 [48] => 云 [49] => 暗 [50] => 北 [51] => 津 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 素 [61] => 衣 [62] => 今 [63] => 尽 [64] => 化 [65] => , [66] => 非 [67] => 为 [68] => 帝 [69] => 京 [70] => 尘 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 梅 [1] => 雨 )
唐代·柳宗元的简介
柳宗元(773年-819年),字子厚,唐代河东(今山西运城)人,杰出诗人、哲学家、儒学家乃至成就卓著的政治家,唐宋八大家之一。著名作品有《永州八记》等六百多篇文章,经后人辑为三十卷,名为《柳河东集》。因为他是河东人,人称柳河东,又因终于柳州刺史任上,又称柳柳州。柳宗元与韩愈同为中唐古文运动的领导人物,并称“韩柳”。在中国文化史上,其诗、文成就均极为杰出,可谓一时难分轩轾。
...〔► 柳宗元的诗(64篇)〕