Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 暖 [4] => 日 [5] => 闲 [6] => 窗 [7] => 映 [8] => 碧 [9] => 纱 [10] => , [11] => 小 [12] => 池 [13] => 春 [14] => 水 [15] => 浸 [16] => 晴 [17] => 霞 [18] => 。 [19] => 数 [20] => 树 [21] => 海 [22] => 棠 [23] => 红 [24] => 欲 [25] => 尽 [26] => , [27] => 争 [28] => 忍 [29] => , [30] => 玉 [31] => 闺 [32] => 深 [33] => 掩 [34] => 过 [35] => 年 [36] => 华 [37] => 。 [38] => < [39] => / [40] => p [41] => > [42] => < [43] => p [44] => > [45] => 独 [46] => 凭 [47] => 绣 [48] => 床 [49] => 方 [50] => 寸 [51] => 乱 [52] => , [53] => 肠 [54] => 断 [55] => , [56] => 泪 [57] => 珠 [58] => 穿 [59] => 破 [60] => 脸 [61] => 边 [62] => 花 [63] => 。 [64] => 邻 [65] => 舍 [66] => 女 [67] => 郎 [68] => 相 [69] => 借 [70] => 问 [71] => , [72] => 音 [73] => 信 [74] => , [75] => 教 [76] => 人 [77] => 休 [78] => 道 [79] => 未 [80] => 还 [81] => 家 [82] => 。 [83] => < [84] => / [85] => p [86] => > ) Array ( [0] => 定 [1] => 风 [2] => 波 [3] => · [4] => 暖 [5] => 日 [6] => 闲 [7] => 窗 [8] => 映 [9] => 碧 [10] => 纱 )
唐代·欧阳炯的简介
(896-971)益州(今四川成都人),在后蜀任职为中书舍人。据《宣和画谱》载,他事孟昶时历任翰林学士、门下侍郎同平章事,随孟昶降宋后,授为散骑常侍,工诗文,特别长于词,又善长笛,是花间派重要作家。
...〔► 欧阳炯的诗(15篇)〕