Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 芳 [4] => 塘 [5] => 水 [6] => 暖 [7] => 凫 [8] => 翁 [9] => 浴 [10] => , [11] => 初 [12] => 桐 [13] => 嫩 [14] => 遮 [15] => 窗 [16] => 窈 [17] => 。 [18] => 碧 [19] => 瓦 [20] => 云 [21] => 骞 [22] => , [23] => 香 [24] => 车 [25] => 露 [26] => 拂 [27] => , [28] => 人 [29] => 意 [30] => 不 [31] => 禁 [32] => 春 [33] => 娆 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 垂 [43] => 杨 [44] => 自 [45] => 袅 [46] => 。 [47] => 映 [48] => 千 [49] => 顷 [50] => 霞 [51] => 光 [52] => , [53] => 乱 [54] => 翻 [55] => 晴 [56] => 昊 [57] => 。 [58] => 可 [59] => 似 [60] => 前 [61] => 番 [62] => , [63] => 淡 [64] => 妆 [65] => 临 [66] => 水 [67] => 数 [68] => 枝 [69] => 袅 [70] => 。 [71] => < [72] => / [73] => p [74] => > [75] => < [76] => p [77] => > [78] => 层 [79] => 阑 [80] => 倚 [81] => 空 [82] => 缥 [83] => 缈 [84] => 。 [85] => 凭 [86] => 高 [87] => 望 [88] => 不 [89] => 极 [90] => , [91] => 飞 [92] => 燕 [93] => 能 [94] => 到 [95] => 。 [96] => 屧 [97] => 径 [98] => 遗 [99] => 钿 [100] => , [101] => 旗 [102] => 亭 [103] => 解 [104] => 佩 [105] => , [106] => 何 [107] => 处 [108] => 荒 [109] => 烟 [110] => 残 [111] => 照 [112] => 。 [113] => < [114] => / [115] => p [116] => > [117] => < [118] => p [119] => > [120] => 萧 [121] => 郎 [122] => 渐 [123] => 老 [124] => 。 [125] => 记 [126] => 不 [127] => 起 [128] => 当 [129] => 时 [130] => , [131] => 冷 [132] => 香 [133] => 怀 [134] => 抱 [135] => 。 [136] => 苦 [137] => 恨 [138] => 鹃 [139] => 声 [140] => , [141] => 劝 [142] => 侬 [143] => 归 [144] => 去 [145] => 好 [146] => 。 [147] => < [148] => / [149] => p [150] => > ) Array ( [0] => 齐 [1] => 天 [2] => 乐 )
近现代·文廷式的简介
文廷式(1856~1904),近代词人、学者、维新派思想家。字道希(亦作道羲、道溪),号云阁(亦作芸阁),别号纯常子、罗霄山人、芗德。江西萍乡人。出生于广东潮州,少长岭南,为陈澧入室弟子。光绪十六年(1890年)榜眼。1898年戊戌政变后出走日本。1904年逝世于萍乡。
...〔► 文廷式的诗(56篇)〕