Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 珠 [4] => 箔 [5] => 飘 [6] => 烟 [7] => , [8] => 珧 [9] => 窗 [10] => 阁 [11] => 雾 [12] => , [13] => 一 [14] => 片 [15] => 夕 [16] => 阳 [17] => 红 [18] => 浅 [19] => 。 [20] => 麝 [21] => 月 [22] => 香 [23] => 消 [24] => , [25] => 犀 [26] => 云 [27] => 妆 [28] => 冷 [29] => , [30] => 高 [31] => 楼 [32] => 凤 [33] => 箫 [34] => 声 [35] => 换 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 甚 [45] => 莺 [46] => 燕 [47] => , [48] => 纷 [49] => 来 [50] => 去 [51] => , [52] => 芳 [53] => 菲 [54] => 弄 [55] => 春 [56] => 晚 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 总 [66] => 销 [67] => 黯 [68] => 。 [69] => 忆 [70] => 西 [71] => 园 [72] => 、 [73] => 翠 [74] => 衫 [75] => 银 [76] => 榼 [77] => , [78] => 自 [79] => 劝 [80] => 驾 [81] => 、 [82] => 东 [83] => 皇 [84] => 落 [85] => 英 [86] => 飞 [87] => 辇 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 何 [97] => 处 [98] => 不 [99] => 天 [100] => 涯 [101] => , [102] => 奈 [103] => 心 [104] => 远 [105] => 、 [106] => 杨 [107] => 花 [108] => 尤 [109] => 远 [110] => 。 [111] => 休 [112] => 恨 [113] => 杨 [114] => 花 [115] => , [116] => 恨 [117] => 霜 [118] => 华 [119] => 、 [120] => 菱 [121] => 镜 [122] => 渐 [123] => 满 [124] => 。 [125] => < [126] => / [127] => p [128] => > [129] => < [130] => p [131] => > [132] => 把 [133] => 琴 [134] => 丝 [135] => 弹 [136] => 彻 [137] => , [138] => 云 [139] => 水 [140] => 玉 [141] => 人 [142] => 湘 [143] => 怨 [144] => 。 [145] => < [146] => / [147] => p [148] => > ) Array ( [0] => 法 [1] => 曲 [2] => 献 [3] => 仙 [4] => 音 )
清代·蒋敦复的简介
(1808—1867)清江苏宝山人,原名尔锷,字纯甫,号剑人。诸生。少时一度出家为僧,名铁岸,一称妙尘。曾以策干杨秀清,后又作诗献曾国藩。识英语。后在上海为人佣书。有《啸古堂集》等。
...〔► 蒋敦复的诗(10篇)〕