Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 情 [5] => 只 [6] => 到 [7] => 梨 [8] => 花 [9] => 薄 [10] => , [11] => 片 [12] => 片 [13] => 催 [14] => 零 [15] => 落 [16] => 。 [17] => 夕 [18] => 阳 [19] => 何 [20] => 事 [21] => 近 [22] => 黄 [23] => 昏 [24] => , [25] => 不 [26] => 道 [27] => 人 [28] => 间 [29] => 犹 [30] => 有 [31] => 未 [32] => 招 [33] => 魂 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 银 [43] => 笺 [44] => 别 [45] => 梦 [46] => 当 [47] => 时 [48] => 句 [49] => , [50] => 密 [51] => 绾 [52] => 同 [53] => 心 [54] => 苣 [55] => 。 [56] => 为 [57] => 伊 [58] => 判 [59] => 作 [60] => 梦 [61] => 中 [62] => 人 [63] => , [64] => 索 [65] => 向 [66] => 画 [67] => 图 [68] => 清 [69] => 夜 [70] => 唤 [71] => 真 [72] => 真 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 虞 [1] => 美 [2] => 人 [3] => · [4] => 春 [5] => 情 [6] => 只 [7] => 到 [8] => 梨 [9] => 花 [10] => 薄 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕