Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 又 [4] => 到 [5] => 绿 [6] => 杨 [7] => 曾 [8] => 折 [9] => 处 [10] => , [11] => 不 [12] => 语 [13] => 垂 [14] => 鞭 [15] => , [16] => 踏 [17] => 遍 [18] => 清 [19] => 秋 [20] => 路 [21] => 。 [22] => 衰 [23] => 草 [24] => 连 [25] => 天 [26] => 无 [27] => 意 [28] => 绪 [29] => , [30] => 雁 [31] => 声 [32] => 远 [33] => 向 [34] => 萧 [35] => 关 [36] => 去 [37] => 。 [38] => < [39] => / [40] => p [41] => > [42] => < [43] => p [44] => > [45] => 不 [46] => 恨 [47] => 天 [48] => 涯 [49] => 行 [50] => 役 [51] => 苦 [52] => , [53] => 只 [54] => 恨 [55] => 西 [56] => 风 [57] => , [58] => 吹 [59] => 梦 [60] => 成 [61] => 今 [62] => 古 [63] => 。 [64] => 明 [65] => 日 [66] => 客 [67] => 程 [68] => 还 [69] => 几 [70] => 许 [71] => , [72] => 沾 [73] => 衣 [74] => 况 [75] => 是 [76] => 新 [77] => 寒 [78] => 雨 [79] => 。 [80] => < [81] => / [82] => p [83] => > ) Array ( [0] => 蝶 [1] => 恋 [2] => 花 [3] => · [4] => 又 [5] => 到 [6] => 绿 [7] => 杨 [8] => 曾 [9] => 折 [10] => 处 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕