Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 碧 [4] => 苔 [5] => 深 [6] => 锁 [7] => 长 [8] => 门 [9] => 路 [10] => 。 [11] => 总 [12] => 为 [13] => 蛾 [14] => 眉 [15] => 误 [16] => 。 [17] => 自 [18] => 来 [19] => 积 [20] => 毁 [21] => 骨 [22] => 能 [23] => 销 [24] => 。 [25] => 何 [26] => 况 [27] => 真 [28] => 红 [29] => 一 [30] => 点 [31] => 臂 [32] => 砂 [33] => 娇 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 妾 [43] => 身 [44] => 但 [45] => 使 [46] => 分 [47] => 明 [48] => 在 [49] => 。 [50] => 肯 [51] => 把 [52] => 朱 [53] => 颜 [54] => 悔 [55] => 。 [56] => 从 [57] => 今 [58] => 不 [59] => 复 [60] => 梦 [61] => 承 [62] => 恩 [63] => 。 [64] => 且 [65] => 自 [66] => 簪 [67] => 花 [68] => 坐 [69] => 赏 [70] => 镜 [71] => 中 [72] => 人 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 虞 [1] => 美 [2] => 人 [3] => · [4] => 碧 [5] => 苔 [6] => 深 [7] => 锁 [8] => 长 [9] => 门 [10] => 路 )
清代·王国维的简介
王国维(1877年—1927年),字伯隅、静安,号观堂、永观,汉族,浙江海宁盐官镇人。清末秀才。我国近现代在文学、美学、史学、哲学、古文字学、考古学等各方面成就卓著的学术巨子,国学大师。
...〔► 王国维的诗(61篇)〕