Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 朔 [4] => 风 [5] => 吹 [6] => 散 [7] => 三 [8] => 更 [9] => 雪 [10] => , [11] => 倩 [12] => 魂 [13] => 犹 [14] => 恋 [15] => 桃 [16] => 花 [17] => 月 [18] => 。 [19] => 梦 [20] => 好 [21] => 莫 [22] => 催 [23] => 醒 [24] => , [25] => 由 [26] => 他 [27] => 好 [28] => 处 [29] => 行 [30] => 。 [31] => < [32] => / [33] => p [34] => > [35] => < [36] => p [37] => > [38] => 无 [39] => 端 [40] => 听 [41] => 画 [42] => 角 [43] => , [44] => 枕 [45] => 畔 [46] => 红 [47] => 冰 [48] => 薄 [49] => 。 [50] => 塞 [51] => 马 [52] => 一 [53] => 声 [54] => 嘶 [55] => , [56] => 残 [57] => 星 [58] => 拂 [59] => 大 [60] => 旗 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > ) Array ( [0] => 菩 [1] => 萨 [2] => 蛮 [3] => · [4] => 朔 [5] => 风 [6] => 吹 [7] => 散 [8] => 三 [9] => 更 [10] => 雪 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕