Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 落 [4] => 日 [5] => 松 [6] => 陵 [7] => 道 [8] => , [9] => 堤 [10] => 长 [11] => 欲 [12] => 抱 [13] => 城 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 塔 [23] => 盘 [24] => 湖 [25] => 势 [26] => 动 [27] => , [28] => 桥 [29] => 引 [30] => 月 [31] => 痕 [32] => 生 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 市 [42] => 静 [43] => 人 [44] => 逃 [45] => 赋 [46] => , [47] => 江 [48] => 宽 [49] => 客 [50] => 避 [51] => 兵 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 廿 [61] => 年 [62] => 交 [63] => 旧 [64] => 散 [65] => , [66] => 把 [67] => 酒 [68] => 叹 [69] => 浮 [70] => 名 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 过 [1] => 吴 [2] => 江 [3] => 有 [4] => 感 )
清代·吴伟业的简介
吴伟业(1609~1672)字骏公,号梅村,别署鹿樵生、灌隐主人、大云道人,世居江苏昆山,祖父始迁江苏太仓,汉族,江苏太仓人,崇祯进士。明末清初著名诗人,与钱谦益、龚鼎孳并称“江左三大家”,又为娄东诗派开创者。长于七言歌行,初学“长庆体”,后自成新吟,后人称之为“梅村体”。
...〔► 吴伟业的诗(11篇)〕