Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 玉 [4] => 粟 [5] => 收 [6] => 余 [7] => , [8] => 金 [9] => 丝 [10] => 种 [11] => 后 [12] => , [13] => 蕃 [14] => 航 [15] => 别 [16] => 有 [17] => 蛮 [18] => 烟 [19] => 。 [20] => 双 [21] => 管 [22] => 横 [23] => 陈 [24] => , [25] => 何 [26] => 人 [27] => 对 [28] => 拥 [29] => 无 [30] => 眠 [31] => 。 [32] => 不 [33] => 知 [34] => 呼 [35] => 吸 [36] => 成 [37] => 滋 [38] => 味 [39] => , [40] => 爱 [41] => 挑 [42] => 灯 [43] => 、 [44] => 夜 [45] => 永 [46] => 如 [47] => 年 [48] => 。 [49] => 最 [50] => 堪 [51] => 怜 [52] => , [53] => 是 [54] => 一 [55] => 泥 [56] => 丸 [57] => , [58] => 捐 [59] => 万 [60] => 缗 [61] => 钱 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > [67] => < [68] => p [69] => > [70] => 春 [71] => 雷 [72] => 歘 [73] => 破 [74] => 零 [75] => 丁 [76] => 穴 [77] => , [78] => 笑 [79] => 蜃 [80] => 楼 [81] => 气 [82] => 尽 [83] => , [84] => 无 [85] => 复 [86] => 灰 [87] => 然 [88] => 。 [89] => 沙 [90] => 角 [91] => 台 [92] => 高 [93] => , [94] => 乱 [95] => 帆 [96] => 收 [97] => 向 [98] => 天 [99] => 边 [100] => 。 [101] => 浮 [102] => 槎 [103] => 漫 [104] => 许 [105] => 陪 [106] => 霓 [107] => 节 [108] => , [109] => 看 [110] => 澄 [111] => 波 [112] => 、 [113] => 似 [114] => 镜 [115] => 长 [116] => 圆 [117] => 。 [118] => 更 [119] => 应 [120] => 传 [121] => , [122] => 绝 [123] => 岛 [124] => 重 [125] => 洋 [126] => , [127] => 取 [128] => 次 [129] => 回 [130] => 舷 [131] => 。 [132] => < [133] => / [134] => p [135] => > ) Array ( [0] => 高 [1] => 阳 [2] => 台 [3] => · [4] => 和 [5] => 嶰 [6] => 筠 [7] => 前 [8] => 辈 [9] => 韵 )
清代·林则徐的简介
林则徐 1785年8月30日(乾隆五十年)~1850年11月22日(道光三十年),汉族,福建侯官人(今福建省福州),字元抚,又字少穆、石麟,晚号俟村老人、俟村退叟、七十二峰退叟、瓶泉居士、栎社散人等。是清朝后期政治家、思想家和诗人,是中华民族抵御外辱过程中伟大的民族英雄,其主要功绩是虎门销烟。官至一品,曾任江苏巡抚、两广总督、湖广总督、陕甘总督和云贵总督,两次受命为钦差大臣;因其主张严禁鸦片、抵抗西方的侵略、坚持维护中国主权和民族利益深受全世界中国人的敬仰。
...〔► 林则徐的诗(2篇)〕