Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 烛 [4] => 花 [5] => 摇 [6] => 影 [7] => , [8] => 冷 [9] => 透 [10] => 疏 [11] => 衾 [12] => 刚 [13] => 欲 [14] => 醒 [15] => 。 [16] => 待 [17] => 不 [18] => 思 [19] => 量 [20] => , [21] => 不 [22] => 许 [23] => 孤 [24] => 眠 [25] => 不 [26] => 断 [27] => 肠 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 茫 [37] => 茫 [38] => 碧 [39] => 落 [40] => , [41] => 天 [42] => 上 [43] => 人 [44] => 间 [45] => 情 [46] => 一 [47] => 诺 [48] => 。 [49] => 银 [50] => 汉 [51] => 难 [52] => 通 [53] => , [54] => 稳 [55] => 耐 [56] => 风 [57] => 波 [58] => 愿 [59] => 始 [60] => 从 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > ) Array ( [0] => 减 [1] => 字 [2] => 木 [3] => 兰 [4] => 花 [5] => · [6] => 烛 [7] => 花 [8] => 摇 [9] => 影 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕