Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 满 [4] => 城 [5] => 社 [6] => 雨 [7] => , [8] => 又 [9] => 唤 [10] => 起 [11] => 无 [12] => 家 [13] => , [14] => 一 [15] => 年 [16] => 新 [17] => 恨 [18] => 。 [19] => 花 [20] => 轻 [21] => 柳 [22] => 重 [23] => , [24] => 隔 [25] => 断 [26] => 红 [27] => 楼 [28] => 芳 [29] => 径 [30] => 。 [31] => 旧 [32] => 垒 [33] => 谁 [34] => 家 [35] => 曾 [36] => 识 [37] => , [38] => 更 [39] => 生 [40] => 怕 [41] => 、 [42] => 主 [43] => 人 [44] => 相 [45] => 问 [46] => 。 [47] => 商 [48] => 量 [49] => 多 [50] => 少 [51] => 雕 [52] => 檐 [53] => , [54] => 还 [55] => 是 [56] => 差 [57] => 池 [58] => 不 [59] => 定 [60] => 。 [61] => 谁 [62] => 省 [63] => 、 [64] => 去 [65] => 年 [66] => 春 [67] => 静 [68] => 。 [69] => 直 [70] => 数 [71] => 到 [72] => 今 [73] => 年 [74] => , [75] => 丝 [76] => 魂 [77] => 絮 [78] => 影 [79] => 。 [80] => 前 [81] => 身 [82] => 应 [83] => 是 [84] => , [85] => 一 [86] => 片 [87] => 落 [88] => 红 [89] => 残 [90] => 粉 [91] => 。 [92] => 不 [93] => 住 [94] => 呢 [95] => 喃 [96] => 交 [97] => 讯 [98] => , [99] => 又 [100] => 惹 [101] => 得 [102] => 、 [103] => 莺 [104] => 儿 [105] => 闲 [106] => 听 [107] => 。 [108] => 输 [109] => 于 [110] => 池 [111] => 上 [112] => 鸳 [113] => 鸯 [114] => , [115] => 日 [116] => 日 [117] => 阑 [118] => 前 [119] => 双 [120] => 暝 [121] => 。 [122] => < [123] => / [124] => p [125] => > ) Array ( [0] => 双 [1] => 双 [2] => 燕 [3] => · [4] => 满 [5] => 城 [6] => 社 [7] => 雨 )
清代·张惠言的简介
张惠言(1761~1802)清代词人、散文家。原名一鸣,字皋文,一作皋闻,号茗柯,武进(今江苏常州)人。嘉庆四年进士,官编修。少为词赋,深于易学,与惠栋、焦循一同被后世称为“乾嘉易学三大家”。又尝辑《词选》,为常州词派之开山,著有《茗柯文集》。
...〔► 张惠言的诗(6篇)〕