Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 看 [4] => 斜 [5] => 阳 [6] => 一 [7] => 缕 [8] => , [9] => 刚 [10] => 送 [11] => 得 [12] => , [13] => 片 [14] => 帆 [15] => 归 [16] => 。 [17] => 正 [18] => 岸 [19] => 绕 [20] => 孤 [21] => 城 [22] => , [23] => 波 [24] => 回 [25] => 野 [26] => 渡 [27] => , [28] => 月 [29] => 暗 [30] => 闲 [31] => 堤 [32] => 。 [33] => 依 [34] => 稀 [35] => 是 [36] => 谁 [37] => 相 [38] => 忆 [39] => ? [40] => 但 [41] => 轻 [42] => 魂 [43] => 如 [44] => 梦 [45] => 逐 [46] => 烟 [47] => 飞 [48] => 。 [49] => 赢 [50] => 得 [51] => 双 [52] => 双 [53] => 泪 [54] => 眼 [55] => , [56] => 从 [57] => 教 [58] => 涴 [59] => 尽 [60] => 罗 [61] => 衣 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > [67] => < [68] => p [69] => > [70] => 江 [71] => 南 [72] => 几 [73] => 日 [74] => 又 [75] => 天 [76] => 涯 [77] => , [78] => 谁 [79] => 与 [80] => 寄 [81] => 相 [82] => 思 [83] => ? [84] => 怅 [85] => 夜 [86] => 夜 [87] => 霜 [88] => 花 [89] => , [90] => 空 [91] => 林 [92] => 开 [93] => 遍 [94] => , [95] => 也 [96] => 只 [97] => 侬 [98] => 知 [99] => 。 [100] => 安 [101] => 排 [102] => 十 [103] => 分 [104] => 秋 [105] => 色 [106] => , [107] => 便 [108] => 芳 [109] => 菲 [110] => 总 [111] => 是 [112] => 别 [113] => 离 [114] => 时 [115] => 。 [116] => 惟 [117] => 有 [118] => 醉 [119] => 将 [120] => 醽 [121] => 醁 [122] => , [123] => 任 [124] => 他 [125] => 柔 [126] => 橹 [127] => 轻 [128] => 移 [129] => 。 [130] => < [131] => / [132] => p [133] => > ) Array ( [0] => 木 [1] => 兰 [2] => 花 [3] => 慢 [4] => · [5] => 武 [6] => 林 [7] => 归 [8] => 舟 [9] => 中 [10] => 作 )
清代·董士锡的简介
董士锡,清朝嘉庆年间人,字晋卿,一字损甫,籍贯江苏武进。副榜贡生,候选直隶州州判。幼从大母受《孝经》章句,及就外傅读诸经史,悉能通解。年十六,从两舅氏张皋文、宛邻游,承其指授,古文赋诗词皆精妙,而所受虞仲翔《易》义尤精。顾家贫,非客游无以为养。馆于张古馀、阮芸台、方茶山、洪石农诸处,率名公卿也。所著《齐物论斋集》二十三卷,内《古赋》二卷,包世臣至推为独绝往代。并殚心阴阳五行家言,溯原于《易》,成《遁甲因是录》二卷。尚有《遁甲通变录》、《形气正宗》等稿藏于家。
...〔► 董士锡的诗(3篇)〕