Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 娇 [4] => 软 [5] => 不 [6] => 胜 [7] => 垂 [8] => , [9] => 瘦 [10] => 怯 [11] => 那 [12] => 禁 [13] => 舞 [14] => 。 [15] => 多 [16] => 事 [17] => 年 [18] => 年 [19] => 二 [20] => 月 [21] => 风 [22] => , [23] => 翦 [24] => 出 [25] => 鹅 [26] => 黄 [27] => 缕 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 一 [37] => 种 [38] => 可 [39] => 怜 [40] => 生 [41] => , [42] => 落 [43] => 日 [44] => 和 [45] => 烟 [46] => 雨 [47] => 。 [48] => 苏 [49] => 小 [50] => 门 [51] => 前 [52] => 长 [53] => 短 [54] => 条 [55] => , [56] => 即 [57] => 渐 [58] => 迷 [59] => 行 [60] => 处 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > ) Array ( [0] => 卜 [1] => 算 [2] => 子 [3] => · [4] => 新 [5] => 柳 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕