Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 既 [4] => 奉 [5] => 命 [6] => 于 [7] => 秦 [8] => 淮 [9] => 之 [10] => 上 [11] => , [12] => 又 [13] => 随 [14] => 我 [15] => 于 [16] => 邗 [17] => 沟 [18] => 之 [19] => 东 [20] => , [21] => 追 [22] => 攀 [23] => 不 [24] => 疲 [25] => , [26] => 以 [27] => 至 [28] => 邵 [29] => 伯 [30] => 南 [31] => 埭 [32] => , [33] => 始 [34] => 终 [35] => 之 [36] => 际 [37] => , [38] => 良 [39] => 有 [40] => 可 [41] => 称 [42] => 。 [43] => 送 [44] => 蔡 [45] => 明 [46] => 远 [47] => 叙 [48] => 。 [49] => 乙 [50] => 未 [51] => 冬 [52] => 日 [53] => 临 [54] => 。 [55] => 石 [56] => 菴 [57] => 居 [58] => 士 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > ) Array ( [0] => 刘 [1] => 墉 [2] => 行 [3] => 书 [4] => 送 [5] => 蔡 [6] => 明 [7] => 远 [8] => 叙 [9] => 轴 )
清代·刘墉的简介
刘墉(1719~1804),字崇如,号石庵,另有青原、香岩、东武、穆庵、溟华、日观峰道人等字号,清代书画家、政治家。山东省高密县逄戈庄人(原属诸城),祖籍江苏徐州丰县。乾隆十六年(1751年)进士,刘统勋子。官至内阁大学士,为官清廉,有乃父之风。刘墉是乾隆十六年的进士,做过吏部尚书,体仁阁大学士。工书,尤长小楷,传世书法作品以行书为多。嘉庆九年十二月二十五日卒于京。谥文清。
...〔► 刘墉的诗(1篇)〕