Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 参 [4] => 横 [5] => 月 [6] => 落 [7] => , [8] => 客 [9] => 绪 [10] => 从 [11] => 谁 [12] => 托 [13] => 。 [14] => 望 [15] => 里 [16] => 家 [17] => 山 [18] => 云 [19] => 漠 [20] => 漠 [21] => , [22] => 似 [23] => 有 [24] => 红 [25] => 楼 [26] => 一 [27] => 角 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 不 [37] => 如 [38] => 意 [39] => 事 [40] => 年 [41] => 年 [42] => , [43] => 消 [44] => 磨 [45] => 绝 [46] => 塞 [47] => 风 [48] => 烟 [49] => 。 [50] => 输 [51] => 与 [52] => 五 [53] => 陵 [54] => 公 [55] => 子 [56] => , [57] => 此 [58] => 时 [59] => 梦 [60] => 绕 [61] => 花 [62] => 前 [63] => 。 [64] => < [65] => / [66] => p [67] => > ) Array ( [0] => 清 [1] => 平 [2] => 乐 [3] => · [4] => 发 [5] => 汉 [6] => 儿 [7] => 村 [8] => 题 [9] => 壁 )
清代·纳兰性德的简介
纳兰性德(1655-1685),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光采夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。
...〔► 纳兰性德的诗(223篇)〕