Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 暝 [5] => 钩 [6] => 帘 [7] => , [8] => 柳 [9] => 条 [10] => 西 [11] => 北 [12] => 轻 [13] => 云 [14] => 蔽 [15] => 。 [16] => 博 [17] => 劳 [18] => 千 [19] => 啭 [20] => 不 [21] => 成 [22] => 晴 [23] => , [24] => 烟 [25] => 约 [26] => 游 [27] => 丝 [28] => 坠 [29] => 。 [30] => 狼 [31] => 藉 [32] => 繁 [33] => 樱 [34] => 刬 [35] => 地 [36] => 。 [37] => 傍 [38] => 楼 [39] => 阴 [40] => 、 [41] => 东 [42] => 风 [43] => 又 [44] => 起 [45] => 。 [46] => 千 [47] => 红 [48] => 沈 [49] => 损 [50] => , [51] => 鹎 [52] => 鵊 [53] => 声 [54] => 中 [55] => , [56] => 残 [57] => 阳 [58] => 谁 [59] => 系 [60] => 。 [61] => < [62] => / [63] => p [64] => > [65] => < [66] => p [67] => > [68] => 容 [69] => 易 [70] => 消 [71] => 凝 [72] => , [73] => 楚 [74] => 兰 [75] => 多 [76] => 少 [77] => 伤 [78] => 心 [79] => 事 [80] => 。 [81] => 等 [82] => 閒 [83] => 寻 [84] => 到 [85] => 酒 [86] => 边 [87] => 来 [88] => , [89] => 滴 [90] => 滴 [91] => 沧 [92] => 洲 [93] => 泪 [94] => 。 [95] => 袖 [96] => 手 [97] => 危 [98] => 阑 [99] => 独 [100] => 倚 [101] => 。 [102] => 翠 [103] => 蓬 [104] => 翻 [105] => 、 [106] => 冥 [107] => 冥 [108] => 海 [109] => 气 [110] => 。 [111] => 鱼 [112] => 龙 [113] => 风 [114] => 恶 [115] => , [116] => 半 [117] => 折 [118] => 芳 [119] => 馨 [120] => , [121] => 愁 [122] => 心 [123] => 难 [124] => 寄 [125] => 。 [126] => < [127] => / [128] => p [129] => > ) Array ( [0] => 烛 [1] => 影 [2] => 摇 [3] => 红 [4] => · [5] => 春 [6] => 暝 [7] => 钩 [8] => 帘 )
清代·朱祖谋的简介
朱祖谋(1857年—1931年),,原名朱孝臧,字藿生,一字古微,一作古薇,号沤尹,又号彊村,浙江吴兴人。光绪九年(1883)进士,官至礼部右侍郎,因病假归作上海寓公。工倚声,为晚清四大词家之一,著作丰富。书法合颜、柳于一炉;写人物、梅花多饶逸趣。卒年七十五。著有《彊村词》。
...〔► 朱祖谋的诗(7篇)〕