Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 五 [4] => 月 [5] => 黄 [6] => 云 [7] => 全 [8] => 覆 [9] => 地 [10] => 。 [11] => 打 [12] => 麦 [13] => 场 [14] => 中 [15] => , [16] => 咿 [17] => 轧 [18] => 声 [19] => 齐 [20] => 起 [21] => 。 [22] => 野 [23] => 老 [24] => 讴 [25] => 歌 [26] => 天 [27] => 籁 [28] => 耳 [29] => 。 [30] => 那 [31] => 能 [32] => 略 [33] => 辨 [34] => 宫 [35] => 商 [36] => 字 [37] => 。 [38] => < [39] => / [40] => p [41] => > [42] => < [43] => p [44] => > [45] => 屋 [46] => 角 [47] => 槐 [48] => 阴 [49] => 耽 [50] => 美 [51] => 睡 [52] => 。 [53] => 梦 [54] => 到 [55] => 华 [56] => 胥 [57] => , [58] => 蝴 [59] => 蝶 [60] => 翩 [61] => 翩 [62] => 矣 [63] => 。 [64] => 客 [65] => 至 [66] => 夕 [67] => 阳 [68] => 留 [69] => 薄 [70] => 醉 [71] => 。 [72] => 冷 [73] => 淘 [74] => 饦 [75] => 馎 [76] => 穷 [77] => 家 [78] => 计 [79] => 。 [80] => < [81] => / [82] => p [83] => > ) Array ( [0] => 蝶 [1] => 恋 [2] => 花 [3] => · [4] => 五 [5] => 月 [6] => 黄 [7] => 云 [8] => 全 [9] => 覆 [10] => 地 )
清代·曹贞吉的简介
曹贞吉(1634~1698) 清代著名诗词家。字升六,又字升阶、迪清,号实庵,安丘县城东关(今属山东省)人。曹申吉之兄。康熙三年进士,官至礼部郎中,以疾辞湖广学政,归里卒。嗜书,工诗文,与嘉善诗人曹尔堪并称为“南北二曹”,词尤有名,被誉为清初词坛上“最为大雅”的词家。
...〔► 曹贞吉的诗(4篇)〕