Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 厚 [4] => 地 [5] => 高 [6] => 天 [7] => , [8] => 侧 [9] => 身 [10] => 颇 [11] => 觉 [12] => 平 [13] => 生 [14] => 左 [15] => 。 [16] => 小 [17] => 斋 [18] => 如 [19] => 舸 [20] => , [21] => 自 [22] => 许 [23] => 回 [24] => 旋 [25] => 可 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 聊 [35] => 复 [36] => 浮 [37] => 生 [38] => , [39] => 得 [40] => 此 [41] => 须 [42] => 臾 [43] => 我 [44] => 。 [45] => 乾 [46] => 坤 [47] => 大 [48] => , [49] => 霜 [50] => 林 [51] => 独 [52] => 坐 [53] => , [54] => 红 [55] => 叶 [56] => 纷 [57] => 纷 [58] => 堕 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > ) Array ( [0] => 点 [1] => 绛 [2] => 唇 [3] => · [4] => 厚 [5] => 地 [6] => 高 [7] => 天 )
清代·王国维的简介
王国维(1877年—1927年),字伯隅、静安,号观堂、永观,汉族,浙江海宁盐官镇人。清末秀才。我国近现代在文学、美学、史学、哲学、古文字学、考古学等各方面成就卓著的学术巨子,国学大师。
...〔► 王国维的诗(61篇)〕