Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 天 [4] => 涯 [5] => 随 [6] => 处 [7] => 是 [8] => 生 [9] => 缘 [10] => , [11] => 阔 [12] => 帽 [13] => 宽 [14] => 衫 [15] => 似 [16] => 老 [17] => 年 [18] => 。 [19] => 算 [20] => 马 [21] => 与 [22] => 人 [23] => 三 [24] => 十 [25] => 口 [26] => , [27] => 卖 [28] => 奴 [29] => 及 [30] => 宅 [31] => 五 [32] => 千 [33] => 钱 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 一 [43] => 心 [44] => 槁 [45] => 木 [46] => 寒 [47] => 灰 [48] => 去 [49] => , [50] => 几 [51] => 度 [52] => 披 [53] => 书 [54] => 抱 [55] => 酒 [56] => 眠 [57] => 。 [58] => 古 [59] => 佛 [60] => 阁 [61] => 前 [62] => 温 [63] => 炕 [64] => 里 [65] => , [66] => 拽 [67] => 将 [68] => 红 [69] => 袖 [70] => 夜 [71] => 谈 [72] => 禅 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 丁 [1] => 酉 [2] => 十 [3] => 二 [4] => 月 [5] => 初 [6] => 六 [7] => 初 [8] => 度 [9] => [10] => 其 [11] => 四 )
明代·袁宏道的简介
袁宏道(1568~1610)明代文学家,字中郎,又字无学,号石公,又号六休。汉族,荆州公安(今属湖北公安)人。宏道在文学上反对“文必秦汉,诗必盛唐”的风气,提出“独抒性灵,不拘格套”的性灵说。与其兄袁宗道、弟袁中道并有才名,合称“公安三袁”。
...〔► 袁宏道的诗(29篇)〕