Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 懒 [4] => 心 [5] => 避 [6] => 俗 [7] => 通 [8] => 三 [9] => 昧 [10] => , [11] => 恩 [12] => 义 [13] => 驱 [14] => 人 [15] => 说 [16] => 二 [17] => 难 [18] => 。 [19] => 捩 [20] => 柁 [21] => 风 [22] => 生 [23] => 催 [24] => 郢 [25] => 客 [26] => , [27] => 出 [28] => 门 [29] => 云 [30] => 杳 [31] => 入 [32] => 燕 [33] => 山 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 纵 [43] => 横 [44] => 士 [45] => 马 [46] => 悲 [47] => 途 [48] => 梗 [49] => , [50] => 惯 [51] => 熟 [52] => 楼 [53] => 台 [54] => 当 [55] => 旅 [56] => 还 [57] => 。 [58] => 举 [59] => 目 [60] => 烟 [61] => 霄 [62] => 有 [63] => 征 [64] => 雁 [65] => , [66] => 几 [67] => 时 [68] => 书 [69] => 帛 [70] => 寄 [71] => 乡 [72] => 关 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 惜 [1] => 别 [2] => 家 [3] => 兄 [4] => 十 [5] => 二 [6] => 咏 [7] => [8] => 其 [9] => 九 )
明代·夏良胜的简介
(1480—1538)明江西南城人,字于中。正德三年进士。授刑部主事,调吏部,进考功员外郎,以谏南巡,被杖除名。嘉靖初复职。以争“大礼”,阻张璁等超擢,遭忌恨。迁南京太常少卿。被仇者所讦,谪戍辽东。有《东洲初稿》、《中庸衍义》、《铨司存稿》。
...〔► 夏良胜的诗(1篇)〕