Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 咫 [4] => 尺 [5] => 玄 [6] => 英 [7] => 宅 [8] => , [9] => 朱 [10] => 弦 [11] => 试 [12] => 一 [13] => 弹 [14] => 。 [15] => 中 [16] => 原 [17] => 留 [18] => 上 [19] => 驷 [20] => , [21] => 蓬 [22] => 岛 [23] => 隔 [24] => 飞 [25] => 鸾 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 酒 [35] => 压 [36] => 荼 [37] => 蘼 [38] => 瓮 [39] => , [40] => 春 [41] => 迟 [42] => 苜 [43] => 蓿 [44] => 盘 [45] => 。 [46] => 美 [47] => 人 [48] => 期 [49] => 不 [50] => 至 [51] => , [52] => 惆 [53] => 怅 [54] => 月 [55] => 华 [56] => 残 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 阿 [1] => 四 [2] => 既 [3] => 留 [4] => 溪 [5] => 南 [6] => 士 [7] => 能 [8] => 命 [9] => 更 [10] => 呼 [11] => 刘 [12] => 生 [13] => 佐 [14] => 酒 [15] => 亦 [16] => 以 [17] => 事 [18] => 羁 [19] => 赋 [20] => 此 [21] => 嘲 [22] => 之 )
明代·胡应麟的简介
(1551—1602)明金华府兰溪人,字元瑞,号少室山人,更号石羊生。万历间举人,久不第。筑室山中,购书四万余卷,记诵淹博,多所撰著。曾携诗谒王世贞,为世贞激赏。有《少室山房类稿》、《少室山房笔丛》、《诗薮》。
...〔► 胡应麟的诗(4篇)〕