Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 醉 [4] => 渔 [5] => 留 [6] => 艇 [7] => 白 [8] => 蘋 [9] => 秋 [10] => , [11] => 一 [12] => 笑 [13] => 京 [14] => 师 [15] => 更 [16] => 白 [17] => 头 [18] => 。 [19] => 到 [20] => 处 [21] => 江 [22] => 山 [23] => 容 [24] => 物 [25] => 论 [26] => , [27] => 百 [28] => 年 [29] => 天 [30] => 地 [31] => 任 [32] => 虚 [33] => 舟 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 赠 [43] => 行 [44] => 极 [45] => 厚 [46] => 诗 [47] => 无 [48] => 句 [49] => , [50] => 处 [51] => 世 [52] => 虚 [53] => 名 [54] => 酒 [55] => 在 [56] => 瓯 [57] => 。 [58] => 天 [59] => 与 [60] => 行 [61] => 藏 [62] => 终 [63] => 自 [64] => 定 [65] => , [66] => 可 [67] => 须 [68] => 相 [69] => 忆 [70] => 在 [71] => 青 [72] => 州 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 送 [1] => 黄 [2] => 文 [3] => 敷 [4] => 之 [5] => 青 [6] => 州 [7] => 司 [8] => 训 )
明代·庄昶的简介
庄昶(1437~1499)明代官员、学者。字孔暘,一作孔阳、孔抃,号木斋,晚号活水翁,学者称定山先生,汉族,江浦孝义(今江苏南京浦口区东门镇)人。成化二年进士,历翰林检讨。因反对朝庭灯彩焰火铺张浪费,不愿进诗献赋粉饰太平,与章懋、黄仲昭同谪,人称翰林四谏。被贬桂阳州判官,寻改南京行人司副。以忧归,卜居定山二十余年。弘治间,起为南京吏部郎中。罢归卒,追谥文节。昶诗仿击壤集之体。撰有《庄定山集》十卷。
...〔► 庄昶的诗(4篇)〕