Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 不 [4] => 道 [5] => 归 [6] => 真 [7] => 急 [8] => , [9] => 翻 [10] => 嫌 [11] => 握 [12] => 手 [13] => 迟 [14] => 。 [15] => 绿 [16] => 蝇 [17] => 秋 [18] => 渐 [19] => 少 [20] => , [21] => 黄 [22] => 鸟 [23] => 日 [24] => 相 [25] => 思 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 以 [35] => 我 [36] => 尚 [37] => 未 [38] => 去 [39] => , [40] => 问 [41] => 君 [42] => 来 [43] => 几 [44] => 时 [45] => 。 [46] => 答 [47] => 言 [48] => 春 [49] => 尽 [50] => 后 [51] => , [52] => 北 [53] => 雁 [54] => 与 [55] => 同 [56] => 飞 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 京 [1] => 中 [2] => 送 [3] => 友 [4] => 人 [5] => 南 [6] => 归 )
明代·徐渭的简介
徐渭(1521—1593),汉族,绍兴府山阴(今浙江绍兴)人。初字文清,后改字文长,号天池山人,或署田水月、田丹水,青藤老人、青藤道人、青藤居士、天池渔隐、金垒、金回山人、山阴布衣、白鹇山人、鹅鼻山侬等别号。中国明代文学家、书画家、军事家。民间也普遍流传他的故事传说,关于他年轻时如何聪明,后来如何捉弄官宦等。
...〔► 徐渭的诗(3篇)〕