Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 浦 [5] => 晓 [6] => 鸣 [7] => 榔 [8] => , [9] => 烟 [10] => 销 [11] => 江 [12] => 水 [13] => 长 [14] => 。 [15] => 佳 [16] => 人 [17] => 爱 [18] => 绿 [19] => 水 [20] => , [21] => 渔 [22] => 父 [23] => 咏 [24] => 沧 [25] => 浪 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 远 [35] => 雁 [36] => 云 [37] => 边 [38] => 下 [39] => , [40] => 芳 [41] => 荪 [42] => 露 [43] => 里 [44] => 香 [45] => 。 [46] => 舟 [47] => 行 [48] => 意 [49] => 自 [50] => 豁 [51] => , [52] => 谁 [53] => 说 [54] => 是 [55] => 他 [56] => 乡 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 舟 [1] => 中 [2] => 杂 [3] => 兴 [4] => [5] => 其 [6] => 二 )
明代·王洪的简介
(1379—1420)明浙江钱塘人,字希范,号毅斋。少年时才思颖发,洪武二十九年成进士,年仅十八。永乐初入翰林为检讨,与修《大典》。帝颁佛曲于塞外,逡巡不应诏为文,受排挤,不复进用。与当时王称、王恭、王褒称词林四王,均有才名。
...〔► 王洪的诗(1篇)〕