Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 萋 [4] => 萋 [5] => 结 [6] => 绿 [7] => 枝 [8] => , [9] => 晔 [10] => 晔 [11] => 垂 [12] => 朱 [13] => 英 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 常 [23] => 恐 [24] => 零 [25] => 露 [26] => 降 [27] => , [28] => 不 [29] => 得 [30] => 全 [31] => 其 [32] => 生 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 叹 [42] => 息 [43] => 聊 [44] => 自 [45] => 思 [46] => , [47] => 此 [48] => 生 [49] => 岂 [50] => 我 [51] => 情 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 昔 [61] => 我 [62] => 未 [63] => 生 [64] => 时 [65] => , [66] => 谁 [67] => 者 [68] => 令 [69] => 我 [70] => 萌 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > [76] => < [77] => p [78] => > [79] => 弃 [80] => 置 [81] => 勿 [82] => 重 [83] => 陈 [84] => , [85] => 委 [86] => 化 [87] => 何 [88] => 足 [89] => 惊 [90] => 。 [91] => < [92] => / [93] => p [94] => > ) Array ( [0] => 石 [1] => 竹 [2] => 咏 )
唐代·王绩的简介
王绩(约590~644),字无功,号东皋子,绛州龙门(今山西河津)人。隋末举孝廉,除秘书正字。不乐在朝,辞疾,复授扬州六合丞。时天下大乱,弃官还故乡。唐武德中,诏以前朝官待诏门下省。贞观初,以疾罢归河渚间,躬耕东皋,自号“东皋子”。性简傲,嗜酒,能饮五斗,自作《五斗先生传》 ,撰 《酒经》 、《酒谱》 。其诗近而不浅,质而不俗,真率疏放,有旷怀高致,直追魏晋高风。律体滥觞于六朝,而成型于隋唐之际,无功实为先声。
...〔► 王绩的诗(14篇)〕