Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 遥 [4] => 遥 [5] => 蜀 [6] => 道 [7] => 亘 [8] => 天 [9] => 端 [10] => , [11] => 来 [12] => 去 [13] => 惟 [14] => 君 [15] => 不 [16] => 作 [17] => 难 [18] => 。 [19] => 来 [20] => 为 [21] => 慈 [22] => 颜 [23] => 欣 [24] => 奉 [25] => 檄 [26] => , [27] => 去 [28] => 缘 [29] => 皤 [30] => 发 [31] => 倦 [32] => 弹 [33] => 冠 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 柳 [43] => 摇 [44] => 燕 [45] => 市 [46] => 听 [47] => 莺 [48] => 别 [49] => , [50] => 云 [51] => 拥 [52] => 峨 [53] => 眉 [54] => 驻 [55] => 马 [56] => 看 [57] => 。 [58] => 索 [59] => 句 [60] => 赠 [61] => 君 [62] => 还 [63] => 自 [64] => 笑 [65] => , [66] => 一 [67] => 年 [68] => 为 [69] => 客 [70] => 向 [71] => 长 [72] => 安 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 赠 [1] => 西 [2] => 蜀 [3] => 胡 [4] => 秀 [5] => 才 )
明代·黄佐的简介
(1490—1566)明广东香山人,字才伯,号泰泉。正德十六年进士,选庶吉士,授编修。出为江西提学佥事,旋改督广西学校。弃官归养,久之起右春坊右谕德,擢侍读学士,掌南京翰林院事。与大学士夏言论河套事不合,寻罢归,日与诸生论道。学从程、朱为宗,学者称泰泉先生。所著《乐典》,自谓泄造化之秘。卒,赠礼部右侍郎,谥文裕。
...〔► 黄佐的诗(12篇)〕