Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 赪 [4] => 霞 [5] => 驻 [6] => 馀 [7] => 光 [8] => , [9] => 老 [10] => 树 [11] => 生 [12] => 暮 [13] => 色 [14] => 。 [15] => 回 [16] => 风 [17] => 恋 [18] => 丛 [19] => 薄 [20] => , [21] => 清 [22] => 响 [23] => 不 [24] => 暂 [25] => 息 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 解 [35] => 鞍 [36] => 憩 [37] => 驿 [38] => 庭 [39] => , [40] => 景 [41] => 物 [42] => 喜 [43] => 岑 [44] => 寂 [45] => 。 [46] => 梧 [47] => 桐 [48] => 月 [49] => 一 [50] => 轮 [51] => , [52] => 络 [53] => 纬 [54] => 秋 [55] => 四 [56] => 壁 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 起 [66] => 来 [67] => 坐 [68] => 徘 [69] => 徊 [70] => , [71] => 露 [72] => 华 [73] => 满 [74] => 庭 [75] => 白 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 宿 [1] => 荏 [2] => 平 [3] => 驿 )
明代·陈琏的简介
(1370—1454)明广东东莞人,字廷器,别号琴轩。洪武二十三年举人,入国子监。选为桂林教授。严条约,以身作则。永乐间历许州、扬州知府,升四川按察使,豪吏奸胥,悉加严惩。宣德初为南京国子祭酒。正统初任南京礼部侍郎。致仕。在乡逢黄萧养起义,建镇压制御之策。博通经史,以文学知名于时,文词典重,著作最多,词翰清雅。有《罗浮志》、《琴轩集》、《归田稿》等。
...〔► 陈琏的诗(12篇)〕