Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 昔 [4] => 忝 [5] => 桐 [6] => 乡 [7] => 令 [8] => , [9] => 曾 [10] => 鸣 [11] => 单 [12] => 父 [13] => 弦 [14] => 。 [15] => 重 [16] => 来 [17] => 新 [18] => 物 [19] => 色 [20] => , [21] => 不 [22] => 改 [23] => 旧 [24] => 山 [25] => 川 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 往 [35] => 事 [36] => 从 [37] => 人 [38] => 说 [39] => , [40] => 虚 [41] => 名 [42] => 愧 [43] => 我 [44] => 传 [45] => 。 [46] => 司 [47] => 农 [48] => 今 [49] => 已 [50] => 老 [51] => , [52] => 白 [53] => 首 [54] => 益 [55] => 萧 [56] => 然 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 过 [1] => 枞 [2] => 阳 [3] => 留 [4] => 题 [5] => 二 [6] => 首 [7] => [8] => 其 [9] => 二 )
明代·胡俨的简介
胡俨(1360-1443年),字若思,南昌人。通览天文、地理、律历、卜算等,尤对天文纬候学有较深造诣。洪武年间考中举人。明成祖朱棣成帝后,以翰林检讨直文渊阁,迁侍讲。永乐二年(1404)累拜国子监祭酒。重修《明太祖实录》、《永乐大典》、《天下图志》,皆充总裁官。洪熙时进太子宾客,仍兼祭酒。后退休回乡。同时擅长书画,著有《颐庵文选》、《胡氏杂说》。正统八年(1443年)去世,终年八十三岁。
...〔► 胡俨的诗(1篇)〕