Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 竺 [4] => 师 [5] => 震 [6] => 旦 [7] => 秀 [8] => , [9] => 天 [10] => 骨 [11] => 何 [12] => 昂 [13] => 藏 [14] => 。 [15] => 一 [16] => 雨 [17] => 万 [18] => 流 [19] => 合 [20] => , [21] => 斜 [22] => 阳 [23] => 千 [24] => 岭 [25] => 苍 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 坐 [35] => 来 [36] => 杨 [37] => 枝 [38] => 水 [39] => , [40] => 忽 [41] => 发 [42] => 梅 [43] => 檀 [44] => 香 [45] => 。 [46] => 拟 [47] => 问 [48] => 西 [49] => 方 [50] => 路 [51] => , [52] => 人 [53] => 天 [54] => 并 [55] => 杳 [56] => 茫 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 赠 [1] => 明 [2] => 竺 [3] => 上 [4] => 人 ) 赠明竺上人-王世贞明代-橙子学习网
首页 > 诗文 > 赠明竺上人 > 拼音版

《赠明竺上人》拼音版

明代王世贞

zengmingzhushangren

zhushizhendanxiutianguheangcangyiyuwanliuhexieyangqianlingcangzuolaiyangzhishuihufameitanxiangniwen西xifanglurentianbingyaomang

王世贞简介

明代·王世贞的简介

王世贞

王世贞(1526年-1590年)字元美,号凤洲,又号弇州山人,汉族,太仓(今江苏太仓)人,明代文学家、史学家。“后七子”领袖之一。官刑部主事,累官刑部尚书,移疾归,卒赠太子少保。好为古诗文,始于李攀龙主文盟,攀龙死,独主文坛二十年。有《弇山堂别集》、《嘉靖以来首辅传》、《觚不觚录》、《弇州山人四部稿》等。

...〔► 王世贞的诗(12篇)