Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 若 [4] => 石 [5] => 居 [6] => 冥 [7] => 山 [8] => 之 [9] => 阴 [10] => , [11] => 有 [12] => 虎 [13] => 恒 [14] => 窥 [15] => 其 [16] => 藩 [17] => 。 [18] => 若 [19] => 石 [20] => 帅 [21] => 家 [22] => 人 [23] => 昼 [24] => 夜 [25] => 警 [26] => : [27] => 日 [28] => 出 [29] => 而 [30] => 殷 [31] => 钲 [32] => , [33] => 日 [34] => 入 [35] => 而 [36] => 举 [37] => 辉 [38] => , [39] => 筑 [40] => 墙 [41] => 掘 [42] => 坎 [43] => 以 [44] => 守 [45] => 。 [46] => 卒 [47] => 岁 [48] => 虎 [49] => 不 [50] => 能 [51] => 有 [52] => 获 [53] => 。 [54] => 一 [55] => 日 [56] => , [57] => 虎 [58] => 死 [59] => , [60] => 若 [61] => 石 [62] => 大 [63] => 喜 [64] => , [65] => 自 [66] => 以 [67] => 为 [68] => 虎 [69] => 死 [70] => 无 [71] => 毒 [72] => 己 [73] => 者 [74] => 矣 [75] => 。 [76] => 于 [77] => 是 [78] => 弛 [79] => 其 [80] => 惫 [81] => , [82] => 墙 [83] => 坏 [84] => 而 [85] => 不 [86] => 葺 [87] => 。 [88] => 无 [89] => 何 [90] => , [91] => 有 [92] => 貙 [93] => 闻 [94] => 其 [95] => 牛 [96] => 羊 [97] => 豕 [98] => 之 [99] => 声 [100] => 而 [101] => 入 [102] => 食 [103] => 焉 [104] => 。 [105] => 若 [106] => 石 [107] => 不 [108] => 知 [109] => 其 [110] => 为 [111] => 貙 [112] => 也 [113] => , [114] => 斥 [115] => 之 [116] => 不 [117] => 走 [118] => 。 [119] => 貙 [120] => 人 [121] => 立 [122] => 而 [123] => 爪 [124] => 之 [125] => 毙 [126] => 。 [127] => 人 [128] => 曰 [129] => : [130] => 若 [131] => 石 [132] => 知 [133] => 其 [134] => 一 [135] => 而 [136] => 不 [137] => 知 [138] => 其 [139] => 二 [140] => , [141] => 其 [142] => 死 [143] => 也 [144] => 宜 [145] => 。 [146] => < [147] => / [148] => p [149] => > ) Array ( [0] => 若 [1] => 石 [2] => 之 [3] => 死 )
明代·刘基的简介
刘基(1311年7月1日-1375年5月16日)字伯温,谥曰文成,元末明初杰出的军事谋略家、政治家、文学家和思想家,明朝开国元勋,汉族,浙江文成南田(原属青田)人,故时人称他刘青田,明洪武三年(1370)封诚意伯,人们又称他刘诚意。武宗正德九年追赠太师,谥号文成,后人又称他刘文成、文成公。他以神机妙算、运筹帷幄著称于世。刘伯温是中国古代的一位传奇人物,至今在中国大陆、港澳台乃至东南亚、日韩等地仍有广泛深厚的民间影响力。
...〔► 刘基的诗(42篇)〕