Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 经 [4] => 乱 [5] => 衰 [6] => 翁 [7] => 居 [8] => 破 [9] => 村 [10] => , [11] => 村 [12] => 中 [13] => 何 [14] => 事 [15] => 不 [16] => 伤 [17] => 魂 [18] => 。 [19] => < [20] => / [21] => p [22] => > [23] => < [24] => p [25] => > [26] => 因 [27] => 供 [28] => 寨 [29] => 木 [30] => 无 [31] => 桑 [32] => 柘 [33] => , [34] => 为 [35] => 著 [36] => 乡 [37] => 兵 [38] => 绝 [39] => 子 [40] => 孙 [41] => 。 [42] => < [43] => / [44] => p [45] => > [46] => < [47] => p [48] => > [49] => 还 [50] => 似 [51] => 平 [52] => 宁 [53] => 征 [54] => 赋 [55] => 税 [56] => , [57] => 未 [58] => 尝 [59] => 州 [60] => 县 [61] => 略 [62] => 安 [63] => 存 [64] => 。 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > [69] => < [70] => p [71] => > [72] => 至 [73] => 今 [74] => 鸡 [75] => 犬 [76] => 皆 [77] => 星 [78] => 散 [79] => , [80] => 日 [81] => 落 [82] => 前 [83] => 山 [84] => 独 [85] => 倚 [86] => 门 [87] => 。 [88] => < [89] => / [90] => p [91] => > ) Array ( [0] => 乱 [1] => 后 [2] => 逢 [3] => 村 [4] => 叟 )
唐代·杜荀鹤的简介
杜荀鹤(846~904),唐代诗人。字彦之,号九华山人。汉族,池州石埭(今安徽石台)人。大顺进士,以诗名,自成一家,尤长于宫词。大顺二年,第一人擢第,复还旧山。宣州田頵遣至汴通好,朱全忠厚遇之,表授翰林学士、主客员外郎、知制诰。恃势侮易缙绅,众怒,欲杀之而未及。天祐初卒。自序其文为《唐风集》十卷,今编诗三卷。事迹见孙光宪《北梦琐言》、何光远《鉴诫录》、《旧五代史·梁书》本传、《唐诗纪事》及《唐才子传》。
...〔► 杜荀鹤的诗(10篇)〕