Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 燕 [4] => 垒 [5] => 雏 [6] => 空 [7] => 日 [8] => 正 [9] => 长 [10] => , [11] => 一 [12] => 川 [13] => 残 [14] => 雨 [15] => 映 [16] => 斜 [17] => 阳 [18] => 。 [19] => 鸬 [20] => 鹚 [21] => 晒 [22] => 翅 [23] => 满 [24] => 鱼 [25] => 梁 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 榴 [35] => 叶 [36] => 拥 [37] => 花 [38] => 当 [39] => 北 [40] => 户 [41] => , [42] => 竹 [43] => 根 [44] => 抽 [45] => 笋 [46] => 出 [47] => 东 [48] => 墙 [49] => 。 [50] => 小 [51] => 庭 [52] => 孤 [53] => 坐 [54] => 懒 [55] => 衣 [56] => 裳 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 浣 [1] => 溪 [2] => 沙 [3] => · [4] => 燕 [5] => 垒 [6] => 雏 [7] => 空 [8] => 日 [9] => 正 [10] => 长 )
明代·汤允绩的简介
[明](公元?年至约一四六七年)字公让,濠人。生年不详,约卒于明宪宗成化三年。为诸生。工诗,负才使气。巡抚尚书周忱使作启事,即席成数万言。忱荐之朝,少保于谦召询古今将略及兵事,应对如响。稍迁至指挥佥事。天顺中,锦衣侦事者摭允绩旧事以闻,谪为民。成化初,复故官。三年,擢都指挥佥事,分守孤山堡,与贼战死。允绩官京师时,与王淮、刘溥等唱酬,号景泰十才子。著有东谷集十卷,《明史艺文志》传于世。
...〔► 汤允绩的诗(1篇)〕