Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 北 [4] => 人 [5] => 生 [6] => 而 [7] => 不 [8] => 识 [9] => 菱 [10] => 者 [11] => , [12] => 仕 [13] => 于 [14] => 南 [15] => 方 [16] => , [17] => 席 [18] => 上 [19] => 啖 [20] => 菱 [21] => , [22] => 并 [23] => 壳 [24] => 入 [25] => 口 [26] => 。 [27] => 或 [28] => 曰 [29] => : [30] => “ [31] => 食 [32] => 菱 [33] => 须 [34] => 去 [35] => 壳 [36] => 。 [37] => ” [38] => 其 [39] => 人 [40] => 自 [41] => 护 [42] => 所 [43] => 短 [44] => , [45] => 曰 [46] => : [47] => “ [48] => 我 [49] => 非 [50] => 不 [51] => 知 [52] => , [53] => 并 [54] => 壳 [55] => 者 [56] => , [57] => 欲 [58] => 以 [59] => 去 [60] => 热 [61] => 也 [62] => 。 [63] => ” [64] => 问 [65] => 者 [66] => 曰 [67] => : [68] => “ [69] => 北 [70] => 土 [71] => 亦 [72] => 有 [73] => 此 [74] => 物 [75] => 否 [76] => ? [77] => ” [78] => 答 [79] => 曰 [80] => : [81] => “ [82] => 前 [83] => 山 [84] => 后 [85] => 山 [86] => , [87] => 何 [88] => 地 [89] => 不 [90] => 有 [91] => ? [92] => ” [93] => < [94] => / [95] => p [96] => > [97] => < [98] => p [99] => > [100] => 夫 [101] => 菱 [102] => 生 [103] => 于 [104] => 水 [105] => 而 [106] => 非 [107] => 土 [108] => 产 [109] => , [110] => 此 [111] => 坐 [112] => 强 [113] => 不 [114] => 知 [115] => 以 [116] => 为 [117] => 知 [118] => 也 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > ) Array ( [0] => 北 [1] => 人 [2] => 食 [3] => 菱 )
明代·江盈科的简介
江盈科,字进之,号绿萝山人。湖南桃源人,明万历二十年进士,先后历任长洲县令、大理寺正、户部员外郎、卒于四川提学副使任上。是明朝晚期文坛“公安派”的重要成员之一,诗文理论主张为文应抒发当时代个人的真性情,反对“文必秦汉、诗必盛唐”说法,极力赞成灵性说。
...〔► 江盈科的诗(3篇)〕