Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 外 [4] => 乐 [5] => 何 [6] => 曾 [7] => 内 [8] => 动 [9] => 心 [10] => 。 [11] => 个 [12] => 中 [13] => 无 [14] => 口 [15] => 会 [16] => 哦 [17] => 吟 [18] => 。 [19] => 声 [20] => 声 [21] => 清 [22] => 雅 [23] => 透 [24] => 琼 [25] => 林 [26] => 。 [27] => 善 [28] => 听 [29] => 要 [30] => 听 [31] => 听 [32] => 不 [33] => 得 [34] => , [35] => 如 [36] => 聋 [37] => 似 [38] => 瞽 [39] => 可 [40] => 追 [41] => 寻 [42] => 。 [43] => 恁 [44] => 时 [45] => 仙 [46] => 佛 [47] => 作 [48] => 知 [49] => 音 [50] => 。 [51] => < [52] => / [53] => p [54] => > ) Array ( [0] => 玩 [1] => 丹 [2] => 砂 [3] => [4] => 述 [5] => 怀 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕