Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 女 [4] => 姑 [5] => 听 [6] => 。 [7] => 女 [8] => 姑 [9] => 听 [10] => 。 [11] => 学 [12] => 取 [13] => 麻 [14] => 姑 [15] => 至 [16] => 净 [17] => 清 [18] => 。 [19] => 依 [20] => 他 [21] => 妙 [22] => 善 [23] => 行 [24] => 。 [25] => 莫 [26] => 惺 [27] => 惺 [28] => 。 [29] => 莫 [30] => 惺 [31] => 惺 [32] => 。 [33] => 外 [34] => 做 [35] => 憨 [36] => 痴 [37] => 内 [38] => 自 [39] => 灵 [40] => 。 [41] => 功 [42] => 成 [43] => 赴 [44] => 玉 [45] => 京 [46] => 。 [47] => < [48] => / [49] => p [50] => > ) Array ( [0] => 长 [1] => 思 [2] => 仙 [3] => [4] => 赠 [5] => 众 [6] => 女 [7] => 姑 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕