Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 姑 [4] => 姑 [5] => 修 [6] => 炼 [7] => , [8] => 听 [9] => 予 [10] => 重 [11] => 告 [12] => 。 [13] => 先 [14] => 要 [15] => 断 [16] => 除 [17] => 烦 [18] => 恼 [19] => 。 [20] => 擒 [21] => 捉 [22] => 心 [23] => 猿 [24] => 意 [25] => 马 [26] => , [27] => 休 [28] => 使 [29] => 返 [30] => 倒 [31] => 。 [32] => 如 [33] => 同 [34] => 男 [35] => 儿 [36] => 决 [37] => 裂 [38] => , [39] => 莫 [40] => 踌 [41] => 躇 [42] => 、 [43] => 更 [44] => 休 [45] => 草 [46] => 草 [47] => 。 [48] => 速 [49] => 下 [50] => 手 [51] => , [52] => 仗 [53] => 十 [54] => 分 [55] => 苦 [56] => 志 [57] => , [58] => 免 [59] => 参 [60] => 阎 [61] => 老 [62] => 。 [63] => 万 [64] => 种 [65] => 尘 [66] => 缘 [67] => 一 [68] => 削 [69] => , [70] => 得 [71] => 真 [72] => 欢 [73] => 真 [74] => 乐 [75] => , [76] => 渐 [77] => 通 [78] => 玄 [79] => 奥 [80] => 。 [81] => 密 [82] => 护 [83] => 无 [84] => 为 [85] => 清 [86] => 静 [87] => , [88] => 自 [89] => 然 [90] => 之 [91] => 道 [92] => 。 [93] => 应 [94] => 物 [95] => 真 [96] => 常 [97] => 幽 [98] => * [99] => , [100] => 气 [101] => 神 [102] => 相 [103] => 结 [104] => 成 [105] => 丹 [106] => 宝 [107] => , [108] => 功 [109] => 行 [110] => 满 [111] => , [112] => 跨 [113] => 祥 [114] => 云 [115] => , [116] => 归 [117] => 去 [118] => 三 [119] => 岛 [120] => 。 [121] => < [122] => / [123] => p [124] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => 小 [6] => 胡 [7] => 村 [8] => 李 [9] => 姑 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕