Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 谪 [4] => 仙 [5] => 猛 [6] => 悟 [7] => 。 [8] => 富 [9] => 贵 [10] => 荣 [11] => 华 [12] => 都 [13] => 不 [14] => 顾 [15] => 。 [16] => 改 [17] => 变 [18] => 衣 [19] => 装 [20] => 。 [21] => 道 [22] => 服 [23] => 云 [24] => 包 [25] => 傲 [26] => 带 [27] => 长 [28] => 。 [29] => 擒 [30] => 猿 [31] => 捉 [32] => 马 [33] => 。 [34] => 不 [35] => 骋 [36] => 容 [37] => 仪 [38] => 多 [39] => 娅 [40] => 姹 [41] => 。 [42] => 玉 [43] => 性 [44] => 无 [45] => 尘 [46] => 。 [47] => 相 [48] => 称 [49] => 烟 [50] => 霞 [51] => 一 [52] => 散 [53] => 人 [54] => 。 [55] => < [56] => / [57] => p [58] => > ) Array ( [0] => 四 [1] => 仙 [2] => 韵 [3] => [4] => 赠 [5] => 烟 [6] => 霞 [7] => 散 [8] => 人 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕