Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 密 [4] => 密 [5] => 相 [6] => 传 [7] => 理 [8] => 最 [9] => 深 [10] => 。 [11] => 向 [12] => 水 [13] => 里 [14] => , [15] => 自 [16] => 生 [17] => 金 [18] => 。 [19] => 个 [20] => 人 [21] => 无 [22] => 口 [23] => 解 [24] => 哦 [25] => 吟 [26] => 。 [27] => 能 [28] => 云 [29] => 步 [30] => , [31] => 曳 [32] => 云 [33] => 襟 [34] => 。 [35] => 寻 [36] => 思 [37] => 今 [38] => 古 [39] => 修 [40] => 仙 [41] => 道 [42] => , [43] => 今 [44] => 如 [45] => 古 [46] => , [47] => 古 [48] => 如 [49] => 今 [50] => 。 [51] => 古 [52] => 今 [53] => 难 [54] => 得 [55] => 遇 [56] => 知 [57] => 音 [58] => 。 [59] => 知 [60] => 音 [61] => 者 [62] => , [63] => 似 [64] => 予 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 悟 [1] => 黄 [2] => 粱 [3] => [4] => 赠 [5] => 兴 [6] => 平 [7] => 杨 [8] => 先 [9] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕