Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 休 [4] => 虚 [5] => 诞 [6] => 。 [7] => 休 [8] => 虚 [9] => 诞 [10] => 。 [11] => 不 [12] => 可 [13] => 倚 [14] => 而 [15] => 不 [16] => 倚 [17] => , [18] => 道 [19] => 中 [20] => 相 [21] => 玩 [22] => 。 [23] => 全 [24] => 性 [25] => 命 [26] => 、 [27] => 不 [28] => 比 [29] => 寻 [30] => 常 [31] => , [32] => 下 [33] => 的 [34] => 端 [35] => 了 [36] => 干 [37] => 。 [38] => 出 [39] => 家 [40] => 儿 [41] => , [42] => 呈 [43] => 手 [44] => 段 [45] => 。 [46] => 把 [47] => 从 [48] => 前 [49] => 爱 [50] => 底 [51] => , [52] => 顿 [53] => 然 [54] => 猛 [55] => 拚 [56] => 。 [57] => 发 [58] => 一 [59] => 志 [60] => 、 [61] => 决 [62] => 烈 [63] => 修 [64] => 持 [65] => , [66] => 与 [67] => 神 [68] => 仙 [69] => 作 [70] => 伴 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 清 [1] => 心 [2] => 镜 [3] => [4] => 勉 [5] => 门 [6] => 人 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕