Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 梦 [4] => 见 [5] => 娇 [6] => 妻 [7] => 称 [8] => 是 [9] => 母 [10] => 。 [11] => 又 [12] => 逢 [13] => 爱 [14] => 妾 [15] => 还 [16] => 称 [17] => 女 [18] => 。 [19] => 因 [20] => 为 [21] => 前 [22] => 生 [23] => 心 [24] => 不 [25] => 悟 [26] => 。 [27] => 心 [28] => 不 [29] => 悟 [30] => 。 [31] => 改 [32] => 头 [33] => 换 [34] => 面 [35] => 为 [36] => 夫 [37] => 妇 [38] => 。 [39] => 从 [40] => 此 [41] => 山 [42] => 侗 [43] => 常 [44] => 恐 [45] => 惧 [46] => 。 [47] => 那 [48] => 堪 [49] => 更 [50] => 得 [51] => 风 [52] => 仙 [53] => 度 [54] => 。 [55] => 决 [56] => 要 [57] => 净 [58] => 清 [59] => 清 [60] => 净 [61] => 做 [62] => 。 [63] => 清 [64] => 净 [65] => 做 [66] => 。 [67] => 紫 [68] => 芝 [69] => 彼 [70] => 岸 [71] => 通 [72] => 玄 [73] => 路 [74] => 。 [75] => < [76] => / [77] => p [78] => > ) Array ( [0] => 渔 [1] => 家 [2] => 傲 [3] => [4] => 自 [5] => 觉 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕